De Pyreneeën veranderden mij

Study of the origin, de reis van Jan Willem

 

Het is 2014 en ik meld mij aan voor de opleiding klinische Psycho-, Neuro- Immunologie (kPNI) nadat ik mijn opleidingen in de orthomoleculaire geneeskunde had afgerond.

De PNI is een wetenschap waarbij we op zoek gaan naar de oorzaak van een aandoening om zo de oplossing te bieden (in een notendop).

Tijdens een van de lezingen van Prof. L. Pruijmboom, vertelde hij over een wetenschappelijk onderzoek wat hij ging doen om te promoveren tot dokter.

10 dagen (over)leven in de natuur, waarbij het doel was om een “oerleefstijl” na te bootsen. Dit was het begin van mijn verhaal/avontuur in de coaching die ik nu “de intermittent living methode” noem.

Een methode die bestaat uit het herstellen van de leefstijl die de mens van nature zou moeten hebben.

Study of the origin

The mimic of an ancient lifestyle, dat was de naam van de studie en de gedachte van de wetenschapper was als volgt:

“Wat als we nu eens gaan leven volgens een “ancient lifestyle”, worden we dan weer gezond? Met andere woorden, wat doet ons immuunsysteem, onze hersenen, ons DNA als we oude stressoren weer ervaren?”

Dat was een interessante vraag, want er gebeurde veel.

Tijdens de studie deden er ongeveer 55 mensen mee (verschillende groepen) en de resultaten waren bijzonder. Van deelnemers die geen insuline medicatie meer nodig hadden na de studie tot deelnemers die van hun anti depressiva af waren. Uiteraard gebeurde er ook veel met het vetpercentage van veel deelnemers. Zoals ik al zei, bijzondere resultaten met, als je het goed bekijkt, zeer logische dingen die we deden. Ik vertel je hier straks meer over en ik vertel je dan ook gelijk een simpel stappenplan hoe jij dit ook kunt gaan doen.

Waarom ik meedeed?

Gewoon, leek me wel gaaf!

Ik heb een tijdje bij defensie gewerkt en ik vind het altijd leuk om mijn grenzen op te zoeken, mijn lichaam te testen op prestaties en nieuwe dingen ontdekken.

Het onbekende (er was niet veel bekend wat we gingen doen deze 10 dagen), de zon, een ander land (waar ik nu inmiddels woon) en iets wat ik nog nooit had gedaan trok me enorm.

De reis startte in een klein plaatsje vlakbij Barcelona. We reden naar een ziekenhuis om de bloedonderzoeken te doen. Vervolgens in de bus, naar het natuurreservaat, nog een avocado en een eitje (we moesten nuchter aankomen) en gaan. We hadden twee gidsen bij ons, welke alle twee volledig meededen met het programma.

Zonder al teveel te weten, gingen we lopen. Waarheen, geen idee, gewoon lopen. De eerste avond werd ons uitgelegd dat de wandelingen het jagen na moest bootsen en dat we gedurende de reis wel of geen eten kregen.

Dus;

1. De hele dag bewegen

2. Als we “wat hadden gevangen” dan gingen we eten

3. Als we “niks hadden gevangen” dan gingen we niet eten

 

Helaas mochten we niet echt jagen. Dus het was een voorbedacht patroon wat we gingen doorlopen. Dit patroon van wel niet eten, wel niet drinken, veel weinig wandelen was niet bij ons bekend. We kregen levende konijnen, kippen, een geitje en aan het einde zelfs een hert. Deze moesten allemaal (op het hert na) volgens de regels van de natuur klaargemaakt worden.

Afijn, de dagen vulden we met wandelen (zo’n 14 – 18 km per dag), eten klaarmaken, kamp opslaan, rusten en sociaal doen.

Eigenlijk de leefstijl die de mens behoort te hebben.

Ps. Ik snap echt wel dat dat niet meer mogelijk is in zijn volledigheid. Het enige jammere is altijd dat je DNA daar weinig boodschap aan heeft…

Wat viel mij enorm op (wat merkte ik vooral gedurende de reis)?

Allereerst merkte ik dat ik een behoorlijke drang had naar cafeïne. Helaas, ik drink graag een bakje koffie. De tweede dag was een soort van uitdaging voor me. Mijn hoofd klapte bijna. Nu weet ik niet of dit alleen door de cafeïne kwam, of door een combinatie van warmte, nieuwe mensen, nieuwe omgeving etc. Afijn, de cafeïne was dus een dingetje. Dat zette mij al aan het denken, hoe kan je zo afhankelijk zijn van iets? Dit gebeurt natuurlijk ook met voeding, als je iets te veel suiker eet, je wordt er gewoon afhankelijk van.

Ik merkte ook een enorme verandering in mijn lichaam. Nee, ik hoefde niet af te vallen, gelukkig heb ik me nooit in die situatie hoeven begeven. Ik merkte wel dat mijn wondjes sneller herstelden.

Die wondjes kregen we van de takken, van het klauteren, van het graven etc. Deze wondjes waren aan het einde van de studie al binnen 1 dag weer geheeld. Denk maar eens aan een situatie bij jezelf, als je een snee in je vinger hebt, dat duurt dagen voordat het geheeld is.

Ook merkte ik een enorme boost in mijn energie. Ik merkte gewoon dat je eigenlijk meer energie krijgt als je minder (vaak) eet.

Op sociaal gebied was het ook bijzonder te noemen. Ik weet nog dat we (allemaal onbekende van elkaar) de eerste keer onszelf gingen wassen in de rivier. Allemaal in een hoekje, onszelf beschermend, en binnen 1 minuut afdrogen en snel de kleren aan. Aan het einde was de schaamte lichtelijk weg.

 

 

Allemaal leuke dingen die mij deden beseffen dat de leefstijl die we hebben niet optimaal is. Niet optimaal voor je gezondheid. Ik kwam er ook achter dat veel dingen die we tijdens de studie deden, gemakkelijk in mijn leefstijl in te bouwen waren, zonder al teveel huidige leefstijl punten opzij te hoeven zetten.

Gewoon kleine aanpassingen…

Wat gebeurde er nu precies in het lichaam?

De resultaten waren bijzonder, zoals ik eerder beschreef. Resultaten op gebied van dopamine bij mensen met depressie, insuline gevoeligheid die zich volledige herstelde bij mensen met diabetes en gewichtsverlies.

In het onderzoek (wat je hier vindt https://www.hindawi.com/journals/bmri/2016/6935123/ ), kom je het echter niet zo tegen. Je ziet vooral de markers als C-reactive protein, BDNF en IGF-1.

Het eindwoord van de Pruijmboom zelf is interessant. Hij beschrijft daar wat de oorzaak is van deze bijzondere resultaten. Hij praat daar met name over het herstellen van de oude stress en het laten van de nieuwe stress.

Oude stress in de zin van;

* Ervaren van dorst (bulk drinking, dus niet heel de dag door drinken)

* Ervaren van honger (intermittent fasting)

* Ervaren van oxidatieve stress (bewegen)

* Juist bioritme (slapen als de zon weggaat, opstaan als die opkomt)

* Sociale interactie (we hadden geen telefoon, internet of andere luxe)

* Natuurvoeding

Zoals je ziet, zijn het eigenlijk allemaal dingen, allemaal leefstijl aanpassingen die gemakkelijk in de huidige wereld plaats kunnen vinden.

* Je hoeft niet heel de dag door te drinken

* Je kunt intermittent fasting toepassen

* Je kunt elke dag bewegen (ja ook als je het druk hebt)

* Je kunt op tijd naar bed gaan en een normale tijd eruit komen

* Je kunt minder leven met je telefoon en meer sociaal doen met je partner/vrienden

* Je kunt je voeding aanpassen

Dit heb ik allemaal ondervonden en heeft mij doen aanzetten om mijn coaching drastisch aan te passen en ook mijn leefstijl.

Ik geef je hieronder graag wat tips hoe jij dit ook kunt doen, maar eerst wil ik je ene kijkje geven in mijn eigen leefstijl.

Hoe ziet mijn leefstijl eruit?

Ikzelf ben sinds mijn reis in de Pyreneeën zelf aangepast in leefstijl. Ik heb mijn eettijden aangepast naar maximaal 8 uur per dag.

Dat betekend dat ik een “eetraam” heb van 8 uur waarbij ik maximaal 2 maaltijden eet.

Ik heb dit mogen ervaren tijdens een moment in de studie waarin we een complete dag geen eten hadden, drinken was er op 1 moment van die dag, echter moesten we een kleine 20 km lopen, met spullen en tegen de 600 hoogtemeters.

Ik heb ervaren hoe gemakkelijk dat ging.

Waarom? Er was een noodzaak, we moesten naar onze slaapplek toe omdat we niet midden in de bossen konden slapen. We moesten naar onze grot terug (ja we sliepen echt in een grot).

Daarnaast eet ik alleen (nagenoeg alleen, want ik eet echt weleens een stuk pizza en drink ook weleens een wijntje… of twee…) groente, vis, kip, noten, zaden en pitten.

Is dit te doen, ja 100%. Het is zelfs hartstikke makkelijk. Je moet het alleen niet al te moeilijk zien.

Tevens sport ik minstens 5 dagen per week en wandel ik veel in de bergen. Ik heb dan ook het geluk dat ik in Spanje mag wonen aan een prachtige berg.

Mijn bioritme is vast. Ik ga rond 22:00 slapen (niet later) en sta om 06:00 op (niet later). Dit doe ik ook op zondagen en ja, ook als ik een feestje heb gehad.

Ik doe dit allemaal omdat ik een doel heb om gezond te blijven. Ik heb ervaren wat deze leefstijl met je doet en ik heb gezien wat het met mijn deelnemers doet.

Ik coach mensen met diabetes die geen insuline meer nodig hebben. PMS-klachten verdwijnen en depressie is gewoon aan te pakken.

En dit alles door simpele en kleine aanpassingen in je leefstijl en voeding.

Is het moeilijk, nee helemaal niet. Je moet het vooral willen, je moet een doel hebben, je moet het juiste stappenplan hebben en je moet doorzettingsvermogen hebben om je oude leefstijl te laten voor wat het is.

Als je het eenmaal hebt, weet ik 100% zeker dat je niks anders meer wilt.

Super dat je tot zover bent gekomen in dit verhaal, laat ik je nu een stappenplan geven hoe je dit zelf kunt gaan doen.

Hoe kun je zelf beginnen met het aanpassen van je leefstijl?

Je kunt helaas niet in 1 week tijd je leefstijl even omgooien. Ik stel voor dat je met de volgende stappen begint. Als je dit beheerst, dan is het tijd om verder te gaan.

Stap 1 – elimineer al je suikers

Stop met het eten van suikers. Dit is de ware killer als het gaat om voeding. Ik ga je niet al te veel uitleggen over wat je het beste kunt eten (misschien in een volgende gastblog), echter wil je aanpassen dan zul je de suikers moeten laten

Stap 2 – ga minder vaak eten (intermittent fasting)

Het anders indelen van je maaltijden gedurende de dag. Ik schrijf hier veel over op de site en wil je meer informatie, dan raad ik je aan om hier te beginnen

Stap 3 – ga bewegen

Elke dag, geen excuses. Ga gewoon bewegen. Ik heb het niet direct over fitness, maar gewoon bewegen. Geniet dat je kunt bewegen, dat je mag bewegen. Ga wandelen, fietsen, zwemmen, ren een stuk, test je mobiliteit… Anders gezegd, kom van die bank af.

Ik hoop dat je wat inspiratie hebt kunnen halen uit mijn verhaal. Voor mij is het lifechanging en ik ben 100% zeker dat ik geen andere leefstijl ooit zal gaan doen.

 

Heb je vragen, ik heb een actieve community op Facebook over de Intermittent Living Methode die ik heb gemaakt. Je kunt je hier aanmelden

 

Jan Willem
Personal trainer team Bewust-Fit

Miss Pavlov

Miss Pavlov

Miss Pavlov

In mijn eerdere berichten in het clubgedeelte heb ik van alles geschreven over het grote ‘Waarom’ wil je eten’. Daar is ook niet een kant en klaar antwoord op. Dit ‘waarom’ heeft namelijk heel veel verschillende kanten.

Soms heel praktisch, hoe je je maaltijden plant. En of je met of zonder boodschappenlijst de winkel ingaat. En soms ook diepgaand, of je wel leeft zoals je voelt dat je wilt leven. Of je durft stil te staan bij wat je voelt terwijl je liever met een zak chips op de bank ploft.

Dit bericht gaat over mijn hondje. Alias Miss Pavlov. Ik heb zonder opscheppen het leukste en knapste hondje dat er is. Ze is verschrikkelijk slim. En ook verschrikkelijk hardnekkig. Begin er alsjeblieft niet over dat honden spiegelen. Daar wilde ik het nu even niet over hebben.

Misschien heb je wel eens gehoord van het onderzoek van Pavlov. Ooit was er een wetenschapper die onderzoek heeft gedaan naar het gedrag van honden. Hij liet een belletje horen en gaf een hond wat eten. Hij ontdekte al gauw dat de hond begon te kwijlen bij alleen maar het horen van het belletje. (Er zat ook een drain in de alvleesklier van de hond waarmee de afgifte van sappen van de alvleesklier werd gemeten, maar dat is niet zo leuk om erbij te vertellen, daarom hoor je meestal alleen over dat kwijlen. De alvleesklier reageert overigens hetzelfde).

Nu hoef ik hier geen onderzoek over te lezen, dit weet elke hondenmens. Ik kan aan de reactie van mijn hondje precies zien hoe mijn patronen zijn. Ze weet al eerder dan ik dat een cracker met kaas ga pakken. Ik voel haar oogjes priemen vanuit de mand. Soms ga ik dan bewust iets anders doen, gewoon omdat ik me betrapt voel. Tot verwarring en teleurstelling van mijn hondje. We zijn aan elkaar gewaagd.

Als je dit vertaalt naar eetgedrag, dan zou je al deze aangeleerde patronen rond eten ‘hoofdhonger’ kunnen noemen. Net als die ooghonger van vorige week, is ook dit geen echte honger of trek. Het is aangeleerd gedrag. Eten stimuleert het beloningscentrum in ons brein en dat gaat echt supersnel. Je hoeft maar 1 keer iets te halen bij een kiosk op het station of een tankstation, en de volgende keer zal je weer overwegen om dit te doen. Hoe vaker je dit doet, hoe dieper het gedrag inslijt. Het zou zelfs kunnen dat je stiekem al een beetje begint te kwijlen als je een tankstation binnenloopt. Let er maar eens op 😉

Wil je hier meer over lezen en leuke handige tips krijgen? Meld je dan hier even aan!

De Siciliaanse keuken

Een blik op de Siciliaanse keuken

Italië is eten. Vraag je aan een Italiaan hoe het gaat dan kan het goed zijn dat hij je verteld wat hij gister heeft gegeten en ook wat er vanavond op tafel zal staan. Bijzonder is het feit dat er vaak gesproken wordt van de Italiaanse keuken maar dat er eigenlijk ontelbaar veel keukens in het land zijn, want iedere stad en ieder dorp heeft zo zijn eigen specialiteiten.

Een interessante keuken, maar ook de gewoontes om nader te onderzoeken vind ik die van Sicilië. Ook omdat Sicilië wordt gezien als nieuwe Blue Zone. En graag leg ik daarin ook een link naar Nederland. Wat zouden wij kunnen leren van de Sicilianen?

Als een ‘echte’ reporter stelde ik mijn vragen aan Rosanna Falcone. Een Nederlandse met Siciliaanse roots die sinds 3 jaar op Sicilië woont.

WAT ZIJN DE TYPISCHE STREEKGERECHTEN UIT JOUW REGIO?

De regio Palermo kent in algemene zin één regel: we gooien niets weg, dat geldt vooral voor vlees, dus eten we milt, pane ca meusa – broodje milt en darmen, stigghioli – bosuitje waar gewassen en gekookte schapendarm omheen wordt gedraaid en vervolgens gegrild. Ook al het andere orgaanvlees wordt gekookt of gebakken, eventueel sotto aceto gezet, maar er wordt niets weggegooid! Natuurlijk zijn de arancini, rijstballen gevuld met ragú en pane panelle, broodje met in gefrituurde plakjes kikkererwtenmeel ook typische streekgerechten. Niet uit de provincie maar ook hier volop verkrijgbaar: busiate alla Trapanese, een handgedraaide pasta met een pesto van tomaat, basilicum, knoflook en amandelen. Zoals overal in Italië zie je ook hier per streek, per dorp, per familie allerlei variaties hierop.

ZIJN ER GERECHTEN DIE ALLEEN MET SPECIALE GELEGENHEDEN WORDEN GEGETEN?

Op San Giuseppe (Sint Jozef, de vader van Jezus en dus vaderdag), 19 maart, eten we spaghetti con sarde. Hier wordt traditiegetrouw wilde venkel aan toegevoegd. Daarna worden er kardoenen(soort distel lijkend op artisjok) en wilde venkelstelen door beslag gehaald en gefrituurd en het toetje zijn sfince, heerlijke knapperige oliebolletjes door grove suiker gerold.

OP WELKE GELEGENHEDEN EET JE MET VRIENDEN EN WANNEER JUIST MET FAMILIE? IK DENK DAN AAN HET GEZEGDE: NATALE CON I TUOI, PASQUA CON CHI VUOI..

Eten is hier alles, de mensen maken zich er hier nooit met een makkie vanaf: men maakt van alle feesten een eetfestijn, beoordelen elkaars feest op het voedsel dat wordt geserveerd en er is bijna altijd kritiek: mijn eten is lekkerder, gaarder, minder doorgekookt, zouter, zoeter enz. dan wat ik nu eet. Het is traditie om op zondag bij je (schoon)moeder te gaan eten, ondanks dat je zelf een gezin hebt blijf je dit doen totdat ze er niet meer zijn…dan wordt jij de moeder waar de kinderen komen eten…Elk feest wordt gevierd met een maaltijd, een aangeklede borrel doe je alleen maar in een bar, niet bij iemand thuis! Verjaardagen, huwelijken, doop en communie worden met een overdaad van voedsel gevierd, anders is het geen feest! Feesten met vrienden doe je inderdaad met Pasen of met Ferragosto, de rest van het jaar is het met de hele familie.

WAAR KOOP JE JE VOEDSEL MEESTAL? SUPERMARKT, MARKT, VERS VAN HET LAND?

Je gaat hier veel naar de specialist: dus bakker, slager en groenteboer, verder staan er ook veel straatverkopers met hun oogst van de dag, veel mensen hebben zelf, of in hun familie, een moestuin, dan eet je wat er die dag volgroeid/rijp is.

 

Een blik op de Siciliaanse keuken

WAT WORDT HET MEEST GEGETEN IN JOUW OMSTREKEN? VLEES, VIS, VEGA…

Eigenlijk alle drie: vlees en vis omdat dat de gewoonte is, vegetarisch soms al bewust maar vaak onbewust maar ook gewoonte want je eet wat er uit de moestuin komt, dus gekookte groente of salade, afhankelijk van het seizoen.

OUDE GERECHTEN WORDEN TEGENWOORDIG VAAK ‘GEPIMPT’ DOOR EEN INGREDIËNT TE VERVANGEN VOOR EEN ANDER. IS DAT OP SICILIË OOK ZO OF HOUDT MEN ZICH AAN HET TRADITIONELE?

Men is hier nog erg van de traditie, het moment waarop je een bepaald gerecht eet en ook de ingrediënten. Sterker nog, als een bepaald ingrediënt niet voorhanden is wordt dat nog gekocht of wordt er voor een ander gerecht gekozen… En je eet dus géén lasagne voor San Giuseppe!

WAT ZOU DE NEDERLANDSE KEUKEN MINDER MOETEN DOEN?

Als je praat over alleen maar hollands eten in de  vorm van stamppot of traditie van piepers, karbonade en bloemkool met jus, dan zou daar wat meer variatie in mogen komen. Wellicht is de enige opmerking dat hier veel meer seizoensgericht wordt gegeten, dus echt geen aardbei met kerst of kool in de zomer!

De Nederlander zou wat meer met de seizoenen mogen eten, beter voor jezelf, altijd alles vers en beter voor het milieu.

HOE VAAK EET JE BUITEN DE DEUR? IS DAT VAKER DAN IN NEDERLAND EN ZO JA.. WAARDOOR KOMT DAT?

Ik eet minstens 1x per week buiten de deur, maar dat kan ook meer zijn. Dat is vaker dan in Nederland, de reden hiervoor is dat je hier voor heel weinig toch kunt eten!

Een blik op de Siciliaanse keuken

 

WIJZE WOORDEN EN KRITISCHE NOTEN

Wijze woorden, maar zeker ook kritische noten van Rosanna dus.

En haar antwoord op: ‘Rosanna, heb jij wel eens gehoord van Blue Zones.. dat mensen daar gezond 100 worden?’ is: ‘Nee dat ken ik niet, maar ik weet wél dat er héél veel oude mensen hier wonen die tot op late leeftijd heel actief zijn. Of ze 100 zijn dat weet ik niet maar boven de 90 komen ze met gemak!’ Daar waar wij het woord Blue Zone gebruiken om een leefwijze aan te duiden is het voor de Italianen dus nog steeds niet meer dan normaal zo te leven!

Mooi!